Ihtimalli Bruce/Plath 5

Bruce sanirim senin hayatimdaki yerini kucumsemisim simdiye kadar. Birkac gune kadar diyelim ya da cunku gunes seninle doguyor yaklasik cokca gundur. Seni seviyorum, seni kendim gibi seviyorum. Bana aitsin ve bensin. Ne yazik baskasi degilsin ve hep benimle olma zorunlulugunu varliginin anlaminda tasiyorsun.oysa ben baskasini sevmek istiyorum. Merak etme cok zor degilmis baskasini sevmek. Belki de ilk defa baskasinin nasil sevilebilecegini ogreniyorum ben. Oyle cok sevmisim ki simdiye kadar kendimdeki yabancilari ve kendi yabanciliklarimi, bir yabanciniyi sevmenin ne oldugunu ogrenmek 7 yillik yalnizligimin sonuna kalmis. Eternel yalnizligimin kapisini onunla kapatiyorum, ah nasil da yumusak bir sisle sarili tum evren ve nasil da huzurlu bilmedigim, kontrolu bende olmayan, olmasa da onemli olmayan bir dunyaya adim atmak. Korkma Bruce, sen de hep benimle kalacaksin. Sigarayi biraktim. Elimdeki mi? Tatlim oyle uzun zaman oldu ki seninle buyumeyeli, aliskanliklarima karar verebilmeyi kesfettigimi bilmiyorsun, dogal olarak. Volonté de puissance. Her hucrem gecenin karanligiyla dolu ve yuzunu yine de secebiliyorum. Iste boyle bir sey. Mistik yanimi aydinlattim ve ruyalarima giris yapabiliyorum. Ardimi donup canavarlarima ne istediklerini sorabiliyorum. Sana donusum de bundandir guzelim, kendini onemli hissertirebiliyorsam listeme bir arti daha ekliyorum demektir. guzel olmak icin guzele benzemek gerekmiyormus. Sana donmek icin de femme fatale rolune burunmem gerekmiyor elbette. Cikarsamalarim yanlissa da bendeki dogruluklari yeterince kapsayici ve onaylayici. Sen neresinden bakiyorsun? Dunya nasil da yesil cay kokuyor. Agac dikmek istiyorum Bruce, cicek sulamak, kurumus yaprak temizlemek ve bilinc altimi guzellestirmek istiyorum. Mazgallarin uzerinden yurumek, agir sozlu sinirli titresimli muzikler dinleyip cocuklugumu ozgurlestirmek,evliyalarimin mezarlari basinda dilek dilemek, annemi ozlemek, bitmis dostluklarimin ardindan su dokmek ve noktalarini yanimda tasimak istiyorum.Sarap icmeden de oturabiliriz ve ben yine de umarsiz olabilirim. Sarap ictigimde de umarsiz olabilirim ama yildizlara bakip gecmisimi tahmin etmek daha cazip geliyor. Agrimis kaslarima masaj yapiyorum boylece. Demirlerim esneklesiyor ve her sey daha saglam gozukuyor yine de. Incinmis yerlerimi giydirmektense iyilestiriyorum. Derimin altindan yeni gozenekler ufleyerek yapiyorum bunu. Ilik bir dus almak gibi. Mavi degil yesilim artik. Anlatabiliyor muyum? Seni yazmak cok sartliydi, endiselerimin varligini onaylayip cogullugumu materyellestirmemi gerektiriyordun. Oysa ruzgar tatminkar esmeye basladi ve artik gidebilirsin. Her istediginde geri gelebilecegini bilmek uzere gidebilirsin. Her geldiginde sarabini getirebilir veya getirmeyebilirsin. Agzimdan opup opmeyecegine sen karar ver. Her yani benimle dolu kalabalik evrenime sikistirmaya calistigim yeryuzu, deterjanli sulardan ufledigimiz balonlar gibi, once gobegini sismanlastirip kendini disariya cikardi. Kendi butunlugunde. Diger balonlarla ucusunu paylasip havaya, topraga ve kimbilir nereye donmek/gitmek uzere. Teklesiyorum ve gozlerim 'dol'uyor. Kendimi saliveriyorum.