Bekleme beni, git
Onunla kurduğun hayallerin tahlili benden gelmeyecek
Teşhis edemediğin sözcüklerle inşa ettiğin o gelecek benim değil
Yolların uzamasından korkuyorsan da kaybolmayı yeğle uzaklığa
Sen bulmayı da bulunmayı da layıkıyla bilirsin, git.
Kendini törpületme,
Dizleri kanayarak öğreniyorsa da çocuk,
Beni bu yalnız ebeveynliğe hapsetme, git.
Senden öğreneceğim her şeyi heybene ekle
Başımı göğsüne nefessiz dayayışımı sıkıştır bir yerlere
Varsın, bir tutam kalmış saçımdan örgü örgü özlem aksın.
Sorularımı, sorunlarımı, sorgularımı da al, ya da alma, bırak kalsın.
Yük etme beni kendine, git.
Havayı koklamaktan vazgeçmem, dert etme
Başımı her kaldırdığımda bir damla akacaksın
Hayran bakışların yansıdığı aynalar sana ne çok yakışıyor
Ne çok yakışıyor sana gülmek, güldürmek, güldürülmek
Mutluluğu bulduğun rakı masalarına git,
Ben üzgün şarkıları senin yerine de severim.
Topak topak birikmiş kaygılarından arın,
lime lime çözünsün çocukluk yalnızlığın
Sen tanrıların ve tanrıçaların çocuklarını sev,
Onların oğulları hayallerini süsleyen,
ve yine onların dostlukları seni kendine söyleyen
Beni kendime söyleten sen, kurban etmeden git.
Sonu değil yolu kollayanın kaderidir, bilirim
Zaman lav akışında yaşanır, bekleyiş ömürce.
