Teninin başağıdır gezindiğim rüyalarda
Gün görmemiş filizlerin mağrur sevdası bu
Konyasın
İvrizin kayalarından kabarttığım
Bizans arefesinde ezan sesi mağduru
Tarihimi gömdüm bucaksız mezarlara
Her gülüşünle yeniden öldüğümden.
Urfasın
Kutsal balıkların göğe yükseldiği
Peygamberlerin dilinde ismimiz
Çanak çömlek patlıyor adını andığımda
Özgürlüğümü elbet geç ediniyorum
Rizesin
Yağmurların ağır geliyor omzuma
Ayderin şifasıdır çürüyen
ruhuma tütsülenmiş mahzunluğu gammazlayan
Bir kucak dolusu orman gülü topladım
Kışın sen olma dökülen suskunluğa
*Bakışını gözlerime serdiğinde
Ey çınar! tanrıya soruyorum
Kızının ellerine değdiğinde
Aklından bir an için geçer miyim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder