Fikra

(Gece. 20 yaslarinda bir erkek koy evinin penceresinden bahcede duran Simone de Beauvoir'la asik asik bakismaktadir. Simone elindeki sazi calarak Fransiz aksaniyla turku soylemektedir.

Oy goresim geldi sevdigim seni
Dumanli dumanli oy bizim eller
Nasil unuturum korpe yavrumu
Dumanli dumanli oy bizim eller.

Bir iki dakika sonra odanin isigi yanar. Iceriden yemenili, yaslica bir kadin soylenerek pencereye gelir.)

Kadin
-Yine mi geldi bu laftan anlamaz!?

Adam (Telasli, onunu kapatmaya calisarak)
-Yok annem, dugun varmis asagi bahcede.

Kadin (Terligini eline alir)
-Dugun degil gerdek duslersiniz siz namussuzlar! (Simone'a terligini firlatirken) Buldun korpe oglanimi bir yerlerin tutustu ecnebi karisi! Vermem taze fidanimi daha tezkeresini almadan.

(Simone terlikten ziplayarak kurtulur. Salvarinin cikinindan rulo yapilmis bir belge cikarir)

Simone (R'leri yuvarlayarak)
-Verdik teyze verdik. Bedeli neyse odedik!