Kaos diyorsunuz
ve yeniden depremi bekliyor bir aşık uçurumun kıyısında
kaç kere ölmekten dizlerinde çürükler..
Çorabından biri delinmiş olmalı

Ellerini salyangozlar yaladığından
Her yaşını yavaşlatmakta ustadır
Canı yanmasın diye düşerken
Sarmaşığını cebinde taşır
Müstehcen bir morla renklendirdiği

Severdi rüzgarı elbet
az duyulur bugünlerde ıslığı diye
babası gibi sektirmeyi öğrenince
bir taş daha bağladı ayağına.
Yosunların affını dilemek üzere
kadınının saçlarını bağışladıydı
hiç kesmezden evvel rüzgara.

Beş kuruştan üçünü çıkarırsanız
Açlık kalır
Sevdasına yenisini ekleyip çoğaldı
Cuma pazarından domates çalan hamalla
Aynı sepete düştü gözleri
Aşktan utanıp rakıya abandı

Gözleri kamaşınca temkinsiz sevmekten
kuşandı gardını
göçmen kuşlara devredip mevsimi
ziyanına baş kaldırdı
dalgaya durup sahile vurunca kalbi
kendi kalesine kuşandı

Bitmemis bir şiire kendini mıhlayıp
Yaz çocuklarına adandı
Yaralandı
sağaldı
ağardı
-dı.