21 Ekim 2013 Pazartesi

Geç kalma.

Çıkmaz sokaklara dayandığımda uçmayı öğrendim. Güvercinler salıyorum ayaklarında umutlar, göçüyorlar mı?

Üstüme boca edilmiş iyiliklerden ve gülücüklerden yoruluyorum. Kısmetse herkesi ve her şeyi terk edeceğim. Yapmacıklıklar. Misket misket vuruyorum hepsini. Canlarının yandığını bile hissetmeyecek kadar körelmiş samimiyetleri. İğreniyorum.
Başka bir hayat mümkün. Acılar üzerinden lağvedilmiş ikircikli bi hoşnutsuzluk peşinen yüzümü sarmalıyordu. Ele geçirildim artık. Tutsaklığa zincirlendim ve kaçamıyorum. Şaraplar ve duvar diplerine işeyen köpeklerle karşılıyoruz yeni günü ama ışığıyla zıkkımlandığım güneş bile deva olamıyor. Kaçacağım. Kendi sarmaşığıma tutunup yollanacağım. Temizlenemeyen ciğerlerime yeni bir nefes çekiyorum.
Sentetik alerjisi bu. Hangi zamanla düşünüyorum? Yüzeyselliği güzelleyen akıllarla savaşıyorum durmadan. Ne kadar beğenmiş duyan gözler benden için. Hangi ben ve hangi alacalı kuş yeryüzünde? Hangi elin hamuru ve kaçımız soyunun mavisine mahkum? Beden politikalarınız ve ayrımcılığınızdan tiksiniyorum. ANLATABİLİYOR MUYUM? Uzaklaşmalıyım.
Yığılma sokak toplayıcıları, tepkime hızını yavaşlatan sosyete atmosferi, sözleşilmiş paranoyak sevişmeler ve avazsız serzenişler kümesi. Azami telaşınıza fesatlık düşüren benim. Oyunlarınızla başa çıkamıyorum. Gösterinizin parçası olmayı kabullenemiyorum. Nefretim yoksunluğumdansa da var olmayı yöntemlerinizle becermeyi reddediyorum. İnsan bedeni, vahşi atlara, sümüklügillere, atmacalara, çakallara ve karpuzlara atfedilmiş ruhumla aranızda dolaşamıyorum. Bildiniz mi?
Tazyikli hislerimi kamçılıyorum, daha hızlı! Dolunayda şeffaflaşan manidar bir şiir ellerimi yalıyor. Tutuştum. Küllerimi ölü toplayıcılarına bağışlıyorum. Buraya yazılsın.
Tarihi geçmiş ne varsa halı altına süpürüyorum. Kendimden geriye kalmasın için buharlaşma dileğim var. Yeniden yaratmak çoğu zaman anlamsızlaştırır. Toparlamalıyım.
İçten içe sızdıran bi hayalim vardı bir zamanlar. Kendini feshetmekte başarıya ulaştı ve sürüncemede kalmayı çok iyi beceriyor. Yavaşlıyorum. Yavaşlamaktan korkuyorum. Yavaşlamaktan korkmaktan nefret ediyorum. Geri sayımım başlamış olmalı.

Muhacirini bekleyen bodrum evinin en küçük odasında kendimi asıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder