Buzdan köle halkıyla kucaklaşmak
Yahut
Atlamak kraterin agzından küle
Sevmek bir avuç boşluk saydığında
Bile bile yanığım okyanus çukuruna
Yüzme bilmem oysa
Gözler önce batıyor
Tutsağım üfleyerek ağrının çirkef kuvvetine
Parlayan her ışığı güneş sanmasaydı ayaklarım
bu denli üşümezdi tropikal iklimlerde
Vadedilen kurşunu gönlüme sokuyorum
Yüksek dağ sırtlarından kopup gelen çığlık agızda
küfürler dolusu sırtlan gülüşü ki ne zaman uzatsam
ellerimi yukarıya
Avcumda toprak mendil
Sesimde meczup hayalbazın ıslığı
Yağmurdan kirpiklerle geri döndüm
kurutulmuş sevda yetiştiricisinden
Toz değmeyen dinazorlar bile unutuyor
Ya da belki
Kimse sevmedi beni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder