Eskimez taş diplerinde oturan
Tilki yuvalarından fırlar korkusuzluk
Ellerinde yorulmaz sevişgen kaide
Bitevi mahzunluk gözlerinde sulanmış
Duyusunu çapalar toprağı eşelerken bir yandan
Kimimiz var us kaybını yad edip kuşları seyreden?
Karma
Vadesi sönen mutluluk tutunamaz dallarda
Erginliğe erip intiharını gözden çıkaran ipek böceği misin
Dokundukça iplik iplik ördüren kendini aklıma
ve sildiren aklımı kendinden?
Sarılıp çınarın gövdesine
Koklayıp yaprağını çınarın
Öpüp kökünden dalına tek nefes
Hiçimiz tutamadık elinden tilkinin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder